Furls Odyssey haaknaald: review
21 februari 2020 
7 min. leestijd

Furls Odyssey haaknaald: review

Furls Crochet is een Amerikaans merk dat luxueuze haaknaalden maakt. Ze zijn inmiddels een echte hype in Amerika. Maar waarom dan? Laat ons deze veelbesproken naald eens onder de loep nemen.

Over het bedrijf

Origineel zijn ze gestart met houten, handgemaakte haaknaalden, hun alfa lijn. Deze prachtige naalden komen in verschillende houtsoorten, zoals Cocobolo, olijfhout of rozenhout. Ze hebben allemaal een karakteristieke druppelvorm met “bolletjes” aan de onderkant.  Daarna kwam de budgetlijn, de Furls Streamline in hun gamma. Deze is wat eenvoudiger, en daarbij ook budgetvriendelijker. Deze lijn maakt Furls voor meer mensen een bereikbaar iets. Beide reeksen worden niet in kleine maatjes (

Deze Odyssey reeks gaat wél klein, tot 2.25 mm. Ze zijn immers gemaakt van metaal. En dat is voor een amigurumi-lover als ik goed nieuws, want ik haak bijna uitsluitend met mijn 2,5 mm. Ze komen in verschillende kleuren en afwerkingen. De gewone metalen naalden hebben een nikkelcoating, maar er zijn ook nog luxueuzere versies van 14 karaat goud.


Furls Odyssey wit met rose goud.

De verschillende onderdelen

De naald komt in een kartonnen doosje. Een doosje dat niet doet vermoeden dat er naald van >50 euro in zit.

De maat wordt aangegeven door een stickertje op de onderkant. Daarop staat de maat in letter aangegeven. Dat stickertje is niet ideaal. Als het er na verloop van tijd afkomt, heb je geen enkele referentie meer over de maat van de haaknaald, tenzij je de schacht gaat meten.

In Amerika worden haaknaalden altijd met een letter aangeduid. Als Europese vind ik dat toch wat vervelend: ik moet steeds opzoeken welke maat nu weer welke letter is. Ook de maat 2,5 mm ontbreekt. De letter B is 2,25 mm, de letter C 2,75 mm. Haak je – net zoals ik – vooral knuffels met haakkatoen zoals Catania, Durable Coral of Catona, dan haak je die vast ook met een 2,5 mm. Die heb je in deze reeks dus niet. De letter B vind ik niet geschikt voor deze haakkatoen. Je verliest de draad te makkelijk. Voor Catania Fine is deze wel weer ideaal, dus garen dat net wat dunner is. Kies dus voor deze haakkatoen voor C of 2,75 mm. 

De naald is zwaar en groot. Veel zwaarder en veel groter dan gemiddeld. Wat vooral opvalt, is hoe ongelooflijk mooi de naald is. Het is echt een pronkstuk in de collectie.

 

Het handvat

De naald is zwaar. Ze weegt ongeveer 30 gram, terwijl mijn Clover Amour maar 5 gram weegt. Dat is ook echt express zo gedaan, want het gewicht zit vrij ver naar voren in je naald. Dat merk je als je de naald plat op tafel legt: ze helt altijd over naar de kop van de naald. Dit gewicht creeërt een momentum: de naald geeft je tijdens het haken een beweging richting je haakwerk. Dit momentum zorgt er voor dat je zelf minder beweging hoeft uit te voeren om de volgende steek in te zetten. Je hoeft dus minder hard te werken voor je volgende steek.

Het handvat is druppelvormig, en past precies in je hand. Je merkt heel goed dat je deze naald niet hoeft te omklemmen om ‘m goed vast te houden. Als je je hand ontspant, kun je de haaknaald er zo inschuiven. Het past precies. De meeste andere ergonomische modellen zorgen wel voor een verdikking (beter dan niks), maar met uitzondering van de Addi Swing is er geen enkele andere naald die zo goed heeft gekeken naar de anatomie van een hand.

Het materiaal voelt in eerste instantie koud aan, maar warmt gelukkig snel op. Je duim komt precies om de overgang tussen het handvat en de schacht. Het geheel is glad, en hoewel je de overgang naar de kop op zich kan voelen, merk je dat niet bij het haken. De overgang is glad genoeg om geen irritatie te veroorzaken.

De kop van de naald

In de gewone metalen versie wordt de kop vernikkeld. Nikkel wordt gebruikt om het geheel slijtvast en roestvrij te maken. Daarboven heeft nikkel een vrij lage wrijvingscoëfficiënt. De naald is dus, net zoals aluminium en staal, behoorlijk glad. Wel opletten als je een nikkelallergie hebt, dus. Dan kies je beter voor een andere variant.

Er bestaan ook versies met 14 karaat goud of roze goud. Deze zijn natuurlijk ongelooflijk prachtig om te zien. Of er echt een beduidend verschil in wrijving is tussen beide is moeilijk vast te stellen.

Qua vorm is de kop van de naald een mix tussen inline en tapered, al neigt hij meer naar inline. Hij ligt bijna in hetzelfde vlak (de 6,00 mm ligt volledig in hetzelfde vlak), en de groef is vrij vlak gesneden. Hij  loopt wel een beetje spits toe, maar de punt van de naald is vrij rond in vergelijking met een Clover Amour of Tulip naald.

Hier zie je de vergelijking met de kop van een Clover Amour en een Tulip Etimo. Zeker in vergelijking met typische tapered naalden zie je een groot verschil met deze Furls Odyssey, die zichzelf een mix tussen tapered en inline noemt. De ruimte onder het haakje is veel groter. Dat is fijn omdat de draad daardoor beter achter de haak blijft hangen, maar kan ook vervelend zijn als je al jaren met tapered haakt.


Op de foto van links naar rechts: Furls Odyssey, Tulip Etimo, Clover Amour. 

De schacht is iets langer dan Clover Amour of Tulip Etimo. Optisch lijkt hij nog langer te zijn, maar omdat de grip van de naald nét voor de overgang van het handvat valt, valt het in de praktijk eigenlijk best mee, dat verschil.


Op de foto: links Furls Odyssey, rechts Clover Amour.

Omdat het handvat volledig rond is, heb je geen duidelijke grip en dus ook geen leidraad hoe je je haak moet houden. De kop wijst niet automatisch in de goede richting, want je met gemodelleerde haaknaalden wel hebt. Daar heb je meestal een plat duimvlak (grip) die je de weg wijst. Je moet dus goed opletten dat je zelf het haakje in de juiste positie houdt om de draad te pakken.

Dat lijkt een nadeel, maar het zorgt er ook voor dat je zelf de touwtjes in handen hebt met betrekking tot het positioneren van de haak. Precies dat zorgt er voor dat je met een hele kleine draaibeweging al een groot effect kan verwezenlijken aan het uiteinde van de haaknaald.

Mijn persoonlijke ervaring

Ik haak al jaren met Clover Amour, en schakelde ook al eens naar Tulip Etimo haaknaalden. De kop van deze laatste 2 lijkt op elkaar, dus het grootste verschil daar zit ‘m in het handvat en in de gladheid van het materiaal. De kop van de Furls is significant anders. Hij is immers veel meer inline dan tapered, daar waar de andere tapered zijn. Ik moest daarom echt even wennen aan de manier waarop deze naald de draad pakte. Na een uurtje haken was ook dat van de baan, maar ik kan me voorstellen dat dat een struikelblokje kan zijn. Ik denk dat hoe je dit ervaart, heel afhankelijk is van welke haaknaalden je in het verleden altijd hebt gebruikt, en van hoe je beweging met de naald is.

De schacht is wat langer dan mijn oude Clover Amour, en hoewel ik daar best pietepeuterig  kan over zijn, vind ik dat deze niet immens lang is (de Streamline is dat wel) en dus geen grote aanpassing vraagt.

Als je wat losser haakt, dan zou het kunnen dat je net de juiste maat mist om stevige knuffels te maken. Een maat 2,75 mm is immers al best “groot” voor een stevige knuffel, maar met de kleinere maat haak je niet lekker. Toch zou ik je willen aanraden het eens te proberen, want de kans is redelijk groot dat je haaktechniek met deze naald ook enigszins veranderd. Het zou dus zomaar kunnen dat je steken er wat anders gaan uitzien, en je misschien vaster of losser gaat haken met deze naald.

Het effect van een draaiende beweging is nieuw, en vergt wat oefening. Voor een ervaren haakster zal dit zeker een pluspunt zijn. Voor mij, na wat oefening, alleszins wel. Voor iemand die pas begint met haken, kan de subtiele beweging bij dit type naald misschien net wat lastiger zijn.

Als ik de beweging van mijn hand met een Furls naald vergelijk met de beweging die ik maak met een andere ergonomische naald, dan zijn de bewegingen beduidend kleiner met de Furls naald. Tel daar nog eens bij op dat je hand in een van nature ontspannen positie zit, en de wetenschap vertelt je dat haken met deze naald je veel minder energie kost dan met een andere naald. Die wetenschap alleen doet me steeds teruggrijpen naar deze naald.

In een video:

Eindconclusie

Heb jij last van carpaal tunnel syndroom, de quervain tendinitis, arthrose, pijn in je duim of in je andere gewrichten?
Haak jij héél veel uren per dag? Of haak je zo vast dat je er kramp van krijgt, maar krijg je het niet uit je systeem?

Dan zou ik toch eens een kijkje nemen naar deze haaknaald. Ze is de investering waard.

Wil jij een Furls Odyssey aan je collectie toevoegen? Ga dan snel naar hier. 

Meer weten over de verschillende types haaknaald? Klik dan even door naar dit overzicht.

 

Deze review kwam tot stand zonder tussenkomst van het bedrijf.

 

Over de schrijver
Elke Wellens is ontwerpster, auteur, specialist in knuffels haken en bezielster van Het Haakbeest. Samen met Stephane Stiévenart wil ze graag #iedereenaandehaak.
Reactie plaatsen